Με το Βηματισμό της χήνας...

Διαβάζουμε τον Τύπο. Όχι μόνο τον "δικό μας". Τα πιο ενδιαφέροντα νέα έρχονται συνήθως από τον Τύπο "τους". Των εκδοτών, των τραπεζιτών, των πλοιοκτητών, ιδιοκτητών, εργολάβων, και ούτω καθ' εξής.

Το νέο που μας τράβηξε την προσοχή αυτή τη φορά ήταν το δημοσίευμα του Βήματος για το δήθεν πραξικόπημα που σχεδιαζόταν να γίνει πέρυσι και το οποίο "αντιμετώπισε" ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μαζί με τον έταιρο "μουτζαχεντίν της δημοκρατίας" υπ. Άμυνας Μπεγλίτη.

Δε μπορέσαμε να μη διαβάσουμε, αναλύσουμε και σχολιάσουμε ένα τέτοιο... πόνημα της σύγχρονης λογοτεχνίας.

Είναι και μια ευκαιρία να δούμε και τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε και αναλύουμε τέτοια άρθρα "γραμμής". Ας το πάμε από τις λεπτομέρειες προς τα πιο βασικά...

Κατ' αρχάς, για όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν τα πρωτότυπα άρθρα κι έχουν αντισώματα στο συγκρότημα Ψυχάρη, το δημοσίευμα αποτελείται από τα εξής τρία άρθρα, (με τη σειρά στην οποία βρίσκονται στην έντυπη έκδοση):

1) Το πραξικόπημα που δεν έγινε

2) Τα μυστικά σχέδια του πανίσχυρου στρατηγού

3) Η σύγκρουση μεταξύ Φράγκου - Τόσκα

Η Δομή

Κατ' αρχάς, ο ίδιος ο τρόπος παρουσίασης των άρθρων στην έντυπη έκδοση έχει ενδιαφέρον. Ξεκινώντας από το πρωτοσέλιδο, μέχρι και την όγδοη (!) σελίδα απλώνεται αυτό και μόνο το θέμα. Πρέπει λοιπόν να το θεωρήσουμε εξ' αρχής θέμα το οποίο η ιδιοκτησία του Βήματος έχει επιλέξει να προβάλλει εντονότατα για τους όποιους λόγους της.

Κι η σειρά των άρθρων έχει τη σημασία της:

• Το πρώτο άρθρο δίνει την εικόνα μιας Ελλάδας που βρέθηκε στα πρόθυρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, με υποκινούμενους "ταραξίες κάθε αποχρώσεως".
• Το δεύτερο να φωτογραφίζει με κάθε δυνατό τρόπο ως παρ' ολίγον πραξικοπηματία τον τότε αρχηγό ΓΕΣ Φ.Φράγκο, με μία εκτενή λίστα των (κατά την άποψη της ιδιοκτησίας του Βήματος) πολιτικών, ιδεολογικών και προσωπικών του διασυνδέσεων.
• Το τρίτο άρθρο, έχει χαρακτήρα συμπληρωματικό στα προηγούμενα:
  Αφ' ενός προσπαθεί να στηρίξει τα προηγούμενα επικαλούμενο πληροφορίες από τον επικεφαλή του γραφείου του υπ. Άμυνας Ν. Τόσκα.
  Αφ' ετέρου δίνει την εικόνα της Αθήνας ως μιας πόλης η οποία βρίθει συμμοριών οπλισμένων με αυτόματα Καλάσνικωφ (πράγμα το οποίο "δένει" με το κομμάτι του δεύτερου άρθρου το οποίο στηρίζει στην ουσία της την άσκηση καταστολής πλήθους από το Στρατό που έγινε στις 4/2/2011)
  
  

Το πρόσωπο

Μια ιδιαιτερότητα αυτού του δημοσιεύματος είναι ο σαφέστατος τρόπος με τον οποίο φωτογραφίζει το συγκεκριμένο πρόσωπο ως πραξικοπηματία, χωρίς να επικαλείται κανένα απολύτως στοιχείο, στη βάση "πληροφοριών" και "κατ' ιδίαν συζητήσεων". Σε οποιοδήποτε δικαστήριο για δυσφήμηση, η εφημερίδα θα έχανε με τα τσαρούχια. Αυτό σημαίνει πως ό,τι γράφτηκε, γράφτηκε με γνώμονα το "να ακουστεί". Δεύτερον, ο Φ.Φράγκος είναι εδώ και καιρό απόστρατος, και η θητεία του ως Υπ. Άμυνας (17 Μαΐου - 21 Ιουνίου 2012) έχει λήξει. Δεν έχει πια πολιτική θέση. Ως εκ τούτου, η τεράστια έκταση του κομματιού που αναφέρεται σε αυτόν δεν υφίσταται αποκλειστικά για να πλήξει τον ίδιο προσωπικά.

Βάση αυτών, θεωρούμε πως το ίδιο πρόσωπο το οποίο κατονομάζεται, μας είναι απολύτως αδιάφορο αυτό καθ' εαυτό, και πως δεν πρέπει να σταθεί εκεί η προσοχή μας ούτε για ένα λεπτό παραπάνω.

Ποιοί "προετοίμαζαν το έδαφος" για το πραξικόπημα;

Από εδώ και πέρα αρχίζουμε να μπαίνουμε στο "ζουμί"...

Στην αρχή σχεδόν του πρώτου άρθρου (από τα πρώτα πράγματα που θα διαβάσει δηλαδή κανείς) βρίσκεται μια λίστα με γεγονότα των ημερών, τα οποία παρουσιάζονται σα δείγματα της "ανώμαλης πολιτικής κατάστασης" που θα μπορούσε να δικαιολογήσει το "πραξικόπημα". Κι όχι μόνο αυτό. Παρακάτω γράφει πως:

"Η επικρατούσα ανάλυση στον τότε πρωθυπουργικό κύκλο εδραζόταν στην εκτίμηση ότι οι ανατροπές κυβερνήσεων, όπως άλλωστε διδάσκει η Ιστορία πολλών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος, δεν πραγματοποιείται αιφνιδίως με μονομερείς ενέργειες ορισμένων αξιωματικών. Πριν από κάθε εκδήλωση «κινήματος» έχει προηγηθεί η οργανωμένη διαπόμπευση της πολιτικής τάξης και ο ερεθισμός της κοινής γνώμης με την πρόκληση εκτεταμένων επεισοδίων. [...] «Ο Στρατός πάντοτε έρχεται στο τέλος ως από μηχανής Θεός και όχι στην αρχή του έργου»"

Με λίγα λόγια δηλαδή, φωτογραφίζονται τα γεγονότα της λίστας ως προετοιμασία πραξικοπήματος. Ας δούμε λοιπόν ποιά γεγονότα σκιαγραφούνται ως τέτοια:

• Ο χαρακτηρισμός της συμφωνίας του Παπανδρέου για το δεύτερο μνημόνιο (αυτό που ζητούσε διάλυση των εργασιακών σχέσεων) και το "κούρεμα των ομολόγων" - PSI (που χρεωκόπησε ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια κ.α. λεηλατώντας τ' αποθεματικά τους) ως "προδοτικής".
• Οι αποδοκιμασίες προς Μπεγλίτη και Μαγκριώτη στη Θεσσαλονίκη στις 26/10.
• Οι διαδηλώσεις κατά του Παπανδρέου στις 28/10 στην Κρήτη (στην οποία βρισκόταν για συνέδριο της Σοσ. Διεθνούς).
• Οι γιούχες και οι αποδοκιμασίες προς πρόσωπα των κυβερνητικών κομμάτων στις παρελάσεις της 28ης/10.
• Η αποδοκιμασίες προς τον Παπούλια εκείνη την ημέρα.

Τσουβαλιάζονται δηλαδή όλες οι αποδοκιμασίες προς την κυβέρνηση κι οι κριτικές προς τις κυβερνητικές αποφάσεις και βαφτίζονται συλλήβδην "μαζώξεις ακροδεξιών" και "υποκινούμενες ενέργειες για να προετοιμαστεί πραξικόπημα"!

Τί συνδέει το δημοσίευμα με τον "πραξικοπηματία";

Και δε σταματούν εδώ οι γκεμπελίστικες προεκτάσεις του δημοσιεύματος: στο δεύτερο άρθρο, γίνεται (στα "ψιλά") ειδική μνεία σε διάφορα σημεία για τα πρόσωπα και τους χώρους με τους οποίους είχε διασυνδέσεις ο αρχηγός ΓΕΣ, με σκοπό να φωτογραφηθούν κι εκείνοι ως τουλάχιστον γνώστες και συνένοχοι:

• οποιοσδήποτε θέτει θέμα "μειωμένης εθνικής κυριαρχίας" στην Ελλάδα των μνημονίων και μιλά για εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού, ανεξαρτήτως της σκοπιάς από την οποία το λέει
• οποιοδήποτε πολιτικό σχέδιο δεν είναι υποταγμένο στην παντοδυναμία του Ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αναφέρεται στο πρώτο άρθρο)
• το ΚΚΕ (και κατ' επέκταση ο,τιδήποτε κινείται αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο στόχο την κομμουνιστική αριστερά), με την αναφορά στις άριστες σχέσεις του με την Κανέλλη, ώστε πλαγίως (με την περίφημη "θεωρία των άκρων" που πουλάει πολύ αυτόν τον καιρό) να εξισωθεί με τα παρακάτω:
• τον... Μητροπολίτη Άνθιμο, ώστε με την εμπλοκή του παπαδαριού να συμπληρωθεί η εικόνα ενός χουντικής νοοτροπίας πραξικοπήματος, αλλά και να αγιοποιηθούν ακόμα περισσότερο (!) ο Παπανδρέου κι ο Μπεγλίτης ως ούτε λίγο ούτε πολύ σωτήρες του πολιτεύματος
• ακροδεξιά μορφώματα, ώστε να δώσει έναν αέρα αληθοφάνειας στο μύθευμα του "παρ' ολίγον πραξικοπήματος"

Εν τέλει, γιατί γράφτηκε;

Μετά από αυτή την ανάλυση, καταλήγουμε πως η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει τα εξής τρία βασικά μέρη:

• Πρώτον, το συγκρότημα του Ψυχάρη ήταν συνεπέστατος "ταλιμπάν των μνημονίων" όλο αυτό το διάστημα, κι έχει όλο το συμφέρον να βοηθήσει την κυβέρνηση να περάσει με όσο το δυνατόν μικρότερες αντιδράσεις τα νέα μέτρα, τα οποία θα ξεθεμελιώσουν ακόμα περισσότερα δικαιώματά μας και θα μας φτωχύνουν για χάρη τραπεζιτών κι εργοδοτών.
  
  Κι αυτό το δημοσίευμα χρησιμεύει με τους εξής δύο βασικούς τρόπους:
• Είναι ένα θέμα το οποίο θα συζητηθεί πολύ και θα προβληθεί για να τραβήξει τα φώτα μακριά από την ψήφιση των νέων μέτρων στο επόμενο διάστημα, ώστε να περάσουν τα μέτρα "στο ντούκου".
• Κυρίως όμως:
  Ταυτίζει κάθε αντίδραση και κριτική στην τρέχουσα κυβερνητική πολιτική με προσπάθεια εγκαθίδρυσης μιας Χούντας νέας κοπής. Με λίγα λόγια, όσοι δεν είναι με τα μνημόνια και τις κυβερνήσεις τους, απειλούνται ν' αντιμετωπιστούν ως πραξικοπηματίες. Οι ανάπηροι που τους κόβουν τα επιδόματα, οι απεργοί, οι κομμουνιστές, μέχρι κι οι "πατριωτικοί ΠΑΣΟΚοι" κι οι ακροδεξιοί παραστάνονται ως ένα ενιαίο πράγμα που μόνο σκοπό ύπαρξης έχει το κακό του λαού.

Ε, λοιπόν, ας έχουν υπ' όψιν πως κανένα τέτοιο πενάκι δε θα τρομοκρατήσει κανένα μας!

Ο λαός παλεύει και θα συνεχίσει να παλεύει για τη δουλειά, τη διαβίωση και την αξιοπρέπειά του όσο και να λυσσάζουν οι διάφοροι πρόθυμοι όταν βλέπουν άνθρωπο στο δρόμο που να μην έχει σκυμμένο το κεφάλι!

Είμαστε εδώ. Είμαστε πολλοί. Venceremos!