Φορτσάκης - Γκόλιας: Πολυτεχνείο χωρίς φοιτητές

Με περίσσιο κόσμο και παλμό η σημερινή πορεία ενάντια στις αστυνομικές δυνάμεις που επιχείρησαν να στήσουν μια ημέρα-μνημείο καταστολής: για πρώτη φορά επενέβησαν προληπτικά, περικυκλώνοντας ΑΣΟΕΕ και Νομική, ώστε να εμποδίσουν τους φοιτητικούς συλλόγους να εφαρμόσουν τις αποφάσεις τους, οι οποίες περιελάμβαναν κινητοποιήσεις εν όψει της 17 Νοέμβρη, μεταξύ αυτών και καταλήψεις.

Σε απάντηση, οι πολιορκητές-πολιορκημένοι φοιτητές προβήκαμε σε συγκέντρωση και πορεία, με πάνω από 5.000 άτομα, παρ' όλο το γεγονός ότι υπήρξαν λίγες ώρες για την οργάνωσή της. Μία μόνο πρόγευση του τριημέρου του Πολυτεχνείου, το οποίο σηκώνεται από τις σελίδες της ιστορίας για να τσακίσει τα κακέκτυπα των διορισμένων στρατιωτικών-πρυτάνεων επί Χούντας.

Σήμερα, ο Σαμαράς δήλωσε πως πρόκειται η κυβέρνησή του να συμπληρώσει την τετραετία: πώς όμως να πείσει γι αυτό τους αστούς, οι οποίοι δια στόματος Ψυχάρη ήδη έχουν ζητήσει εκλογές;

Η προφανής του σκέψη είναι το να δείξει πως μπορεί να προσφέρει ακόμα πολλά, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο που θα κρατιέται με τα δόντια στην πρωθυπουργική καρέκλα.

Μπας κι αργήσει λίγο παραπάνω αυτό το δευτερόλεπτο.

Σε μια τέτοια προσπάθεια, χρειάζεται ένα σύμβολο. Και όπως κάθε ένας που έχει γνώση της ψυχοσύνθεσης των βαθιά συντηρητικών ανθρώπων αστικής καταγωγής, εκτιμούμε πως θα προσπαθήσει να μαντάρει την πληγή του Πολυτεχνείου: μία εξέγερση η οποία συνεχίζει δεκαετίες μετά να διδάσκει στις νέες γενιές πως μόνο με αγώνα και έλλειψη συμβιβασμών μπορεί να ξεκολλήσει ο τροχός της Ιστορίας. Όχι με τα χρήματα και τους νόμους και την προσκόλληση. Με τον ιδρώτα και τον αγώνα των ίδιων των ανθρώπων, των "από κάτω".

Των "από κάτω" που έχουν μάθει να μισούν όλοι όσοι μας βλέπουν σαν υπηρετικό προσωπικό στην καλύτερη, σα μηχανές παραγωγής χρημάτων για την τσέπη τους συνήθως, σαν πολιτική κι αισθητική ενόχληση στη χειρότερη.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, την ώρα που ετοιμαζόμασταν να μπούμε στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου, δυνάμεις των ΜΑΤ εμφανίστηκαν από όλα τα δρομάκια που βγάζουν στη Στουρνάρη, και χωρίς ούτε καν τυπική αφορμή ξεκίνησαν μπαράζ χειροβομβίδων κρότου-λάμψης και σπρέι πιπεριού πάνω στοους φοιτητές.

Μέσα από την επέτειο του Πολυτεχνείου, θα αντιπαρατάξουμε τις όψεις της πραγματικότητας: το παλιό, χιλιοφορεμένο και ξεφτισμένο όνειρο του κάθε μεγαλοεργοδότη και δημοσιογραφικοπολιτικού λακέ, με τις ανάγκες και τα όνειρα του νέου κόσμου.

Χιλιάδες να είμαστε στο Πολυτεχνείο!

Ο γίγαντας έχει γυάλινα πόδια.