Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Ληγμένα: τώρα και στα σουπερμάρκετ!

Τελευταία μέρα πριν το Δεκαπενταύγουστο, ψηφίστηκε ο νέος αγορανομικός κώδικας. Μέσα στο καλοκαίρι, ώστε ν' ακουστεί κι όσο γίνεται λιγότερο.

Θα εφαρμόζεται από την Κυριακή 1/9/2013.

Αναρωτιέστε γιατί ξεκινάμε τη δημοσίευση με τόσο προκατειλημμένο τρόπο. Ως συνήθως, απαντάμε πρώτα απ' όλα δίνοντάς σας το ΦΕΚ του νόμου αυτού, αυτούσιο.


Και τώρα που ο καθένας μπορεί με την άνεσή του να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά μας, στο δια ταύτα: το δέκατο τρίτο άρθρο του νέου νόμου, το οποίο δείχνει πώς απαντά η κυβέρνηση των τραπεζιτών και λοιπών μεγαλοεργοδοτών στην κρίση και τη φτώχεια.

Άρθρο 13
Διάθεση προϊόντων με περασμένη χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας

  1. Επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας, πλην όσων προσδιορίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως ευαλοίωτα, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και σε πινακίδα που θα αναρτάται σε αυτά, θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα, η φράση «ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ».

  2. Εντούτοις, ο χρόνος αυτός διάθεσης των προϊόντων περασμένης διατηρησιμότητας δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά περίπτωση:

    α. Τη μία εβδομάδα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.

    β. Τον ένα μήνα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους.

    γ. Τους τρεις μήνες στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.

Μας δηλώνουν ευθαρσώς δηλαδή πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχούμε που η ανεργία σπάει κόκκαλα, που οι τιμές ανεβαίνουν και που ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού έχει ήδη ρίξει την ποιότητα της διατροφής του και θα τη ρίξει ακόμα περισσότερο λόγω ένδειας.

Πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να μειωθούν οι τιμές στα είδη διατροφής, ούτε ν' ανέβουν οι μισθοί. Αντιθέτως, η λύση που θεωρούν σωστή είναι να γίνουν διαθέσιμα για κατανάλωση τα τρόφιμα που αλλιώς θα πετάγονταν. Πως είναι θεμιτό προϊόντα που έχει περάσει η ημερομηνία λήξης τους να θεωρούντα αρκετά "ακίνδυνα" για να μπουν στα ράφια και στα σπίτια κανονικά και με το νόμο.

Και να μην κοροϊδευόμαστε, όσους νεολογισμούς και να κάνουν, το γεγονός ότι θα μας κουνάνε το δάχτυλο και θα μας λένε "Φτηνότερα τρόφιμα δε θέλατε; Δική σας η ευθύνη που πήρατε το φτηνό που μπορεί να σας αρρωστήσει.".

Χώρια τη διάλυση της Υγείας, με μια σειρά κλινικές στην Αθήνα και μετά και σε άλλες πόλεις να μετατρέπονται σε "πολυιατρεία του ΕΟΠΠΥ", τα οποία πολύ λιγότερο εξοπλισμένα είναι και δε νοσηλεύουν.

Αυτό υπόσχονται. Εμείς τί θα κάνουμε για να τους σταματήσουμε παντού, από τις σχολές μέχρι τις δουλειές;

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Απόφαση του Δ.Σ. του Φ.Σ. ΣΕΜΦΕ για την εισβολή στο ΕΜΠ της Πατησίων


Η βίζιτα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Όπως έχουμε ξαναπεί, τα πιο ενδιαφέροντα άρθρα έρχονται συχνά από τον αστικό τύπο.

Ευκαιρία της παρούσας ανάρτησης, η επίσκεψη του Γεργκ Άσμουσεν, μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας.

Ο κύριος λόγος της επίσκεψης διαφημίστηκε πως ήταν συνεννοήσεις περί της εκτέλεσης του παρόντος μνημονίου, πιθανή μείωση των επιτοκίων προς την ΕΚΤ κι ευχολόγια γι "ανάπτυξη". Μια γρήγορη ματιά όμως σε όλα τα άρθρα που κάλυψαν τη συνάντηση του Άσμουσεν με το Σαμαρά και το Στουρνάρα δείχνει πως όλη η συζήτηση ήταν μια συρραφή γενικολογιών περί πιθανών μελλοντικών εξελίξεων.

Μεταξύ άλλων όμως, βρήκαμε κι ένα άρθρο, το οποίο αναδημοσιεύουμε, καθώς κατά τη γνώμη μας αποτελεί τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης του Άσμουσεν στην Ελλάδα, δηλαδή η συνεννόηση κι οι πιθανές συμμαχίες μ' εγχώριους επιχειρηματίες:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δείπνο με επιχειρηματίες και μενού τη ρευστότητα

Μία πρώτη εικόνα των προβλημάτων στον επιχειρηματικό στίβο πήρε ο κ. Ασμουσεν χθες το βράδυ σε δείπνο που διοργάνωσε ο πρόεδρος της ΕΤΕ, Γ. Ζανιάς, όχι με την τραπεζική του ιδιότητα, αλλά λόγω της προσωπικής φιλικής σχέσης του με το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ.

Κάτω από το χαμηλό φωτισμό του παραθαλάσσιου εστιατορίου «Ιθάκη» στη Βουλιαγμένη, χωρίς την παρουσία πολιτικών παραγόντων και σε στενό κύκλο εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου, ο κ. Ασμουσεν άκουσε από «πρώτο χέρι» τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες επιχειρηματίες, που έχει δημιουργήσει η παρατεταμένη ύφεση.

Οι «εκλεκτοί» επιχειρηματίες που προσκλήθηκαν και παρευρέθησαν στο δείπνο, προέρχονται από διάφορους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν οι Αλέκος Τουρκολιάς, διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΕ, Θεόδωρος Βενιάμης, πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Δημήτρης Μαντζούνης, διευθύνων σύμβουλος της «Alpha Bank», Ευάγγελος Μυτιληναίος, πρόεδρος του Ομίλου «Μυτιληναίος», Σπύρος Θεοδωρόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «Chipita», Μιχάλης Τσαμάζ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του «ΟΤΕ» και Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος, πρόεδρος του ξενοδοχειακού συγκροτήματος «Costa Navarino».

Το κύριο πρόβλημα που ανέλυσαν οι επιχειρηματίες ήταν το ακριβό και δυσεύρετο χρήμα. Συζήτησαν για το αδιέξοδο που έχει φέρει η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας στην επιχειρηματικότητα, για τη μείωση του τζίρου, των επενδύσεων και των θέσεων εργασίας που δημιουργούν οι συνθήκες της ύφεσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επιχειρηματίες είπαν ότι πρέπει να διαμορφωθεί ένα πιο σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, προκειμένου να ανασάνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις και να προσελκύσει η χώρα και ξένες.

Εξέφρασαν επίσης την άποψή τους για το πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί η ανάκαμψη, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη, τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην οποία παίζει η «ραχοκοκαλιά» της πραγματικής οικονομίας, οι επιχειρήσεις. Σήμερα, ο κ. Ασμουσεν θα συναντήσει στελέχη της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «Imagine the City» (αναπτύσσει δράσεις για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις σύγχρονες πόλεις), ενώ στη συνέχεια θα επισκεφθεί ορφανοτροφείο το οποίο χορηγούν υπάλληλοι της ΕΚΤ.

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Πολιτική εισβολή στο ΕΜΠ!


Πριν λίγες ώρες, στις επτά παρά κάτι το πρωί, ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο ΕΜΠ της οδού Πατησίων, σε επίδειξη δύναμης, νόμου, τάξης κι "ασφάλειας", όπως επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Κεδίκογλου, λίγες ώρες αργότερα.

Το πρόσχημα της εισβολής ήταν, κατά την ανακοίνωση της Εληνικής Αστυνομίας, καταγγελίες
για τη διαμονή παράνομων μεταναστών και χρήση των χώρων του Πολυτεχνείου για την κατασκευή εκρηκτικών - εμπρηστικών μηχανισμών, όπως και για αποθήκευση μέσων που χρησιμοποιούνται σε επεισόδια κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.

Φούμαρα και παπαρολογίες, απαντάμε εμείς.

Το τί έψαχναν και το τί έβρισκαν, κατ' επέκταση και τί τους ενδιέφερε στην εισβολή αυτή, φαίνεται εκτός από την ανακοίνωση και στο βίντεο που οι ίδιοι έδωσαν στη δημοσιότητα (ο ήχος είναι μονταρισμένος από την αστυνομία):



Πρόκειται για μια μιντιακώς σχεδιασμένη ενέργεια, η οποία στόχο έχει να δώσει σήμα πως καμμία φωνή αντίστασης στην τρέχουσα κυβερνητική πολιτική δε θα γίνει ανεκτή. Γιατί αυτός είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των ομοειδών επεμβάσεων που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια:

Κι όλα αυτά χωρίς να πάμε ούτε δέκα μήνες πίσω.


Από τη μεριά τους, είναι σαφέστατοι. Η μπάλα, στο δικό μας γήπεδο. Όλοι μαζί να τους στείλουμε εκεί που τους αξίζει για να ζήσουμε σαν άνθρωποι!

Η δουλειά είναι ντροπή

Ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον χιουμοριστικό βίντεο από την Ισπανία, για να νιώσουμε λίγο πώς θα είναι σε λίγο καιρό που θα συνηθίσουμε την ανεργία:


Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Για ένα εισητήριο.

Όλοι έχουμε εικόνα του γεγονότος: 19χρονος νεαρός, νεκρός από την πτώση του από τρόλεϊ, μετά από διαπληκτισμό με τον ελεγκτή λόγω του ότι δεν είχε εισητήριο.

Τέτοιες στιγμές φαίνεται το ποιόν των ανθρώπων:

  • Φαίνεται ποιός θέλει να στρουθοκαμηλίσει, αρνούμενος να σκεφτεί ο,τιδήποτε για το σκηνικό. "Μαλακία του που ήταν απρόσεκτος", θα πει.
  • Φαίνεται ποιός αρνείται να σκεφτεί αν δε ζητήσει πρώτα άδεια. "Αν είχε εισητήριο, δε θα είχε συμβεί αυτό", θα πει.
  • Φαίνεται ποιός ψάχνει πού να ρίξει φταίξιμο για να νιώσει "μάγκας". "Σε λίγο θ' αγιοποιήσουμε τους τσαμπατζήδες", θα πει.
  • Φαίνεται ποιός έχει αποφασίσει να μισεί οποιονδήποτε απλώνει χέρι βοηθείας στους γύρω του τίμια κι όχι για γλαμουροφιλανθρωπία. "Μπορεί να ήταν κι αναρχοκομμούνι ο πιτσιρικάς" θα πει για να δικαιολογήσει τον εισπράκτορα (κι ο εισπράκτορας τέτοια έλεγε όταν κατέβηκε από το τρόλεϊ).
  • Φαίνεται ποιός έχει αναψοκοκκινήσει στην ευκαιρία τυμβωρυχίας. "Τέτοιες νοοτροπίες τσαμπατζή έχουμε και φέραμε την Ελλάδα εδώ που τη φέραμε", θα πει. "Όλοι μαζί".
  • Φαίνεται ποιός θέλει να το εξαργυρώσει με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. "Νέο νομοσχέδιο, θα πει".
  • Φαίνεται ποιός θέλει να καταλάβει τί συμβαίνει γύρω του. "Δείχνει τί συμβαίνει παντού γύρω μας, και στον καθένα ξεχωριστά".
  • Φαίνεται ποιός θέλει ν' απαντήσει, στο δρόμο μαζί με τους συνανθρώπους του. "Στο δρόμο", θα πει.
Ας μη μακρυγορούμε άλλο. Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη άλλα μερμήγκια. Καιρός για κόσμο ανθρώπινο για τους ανθρώπους.

Κι ένα υστερόγραφο για τους υπερασπιστές του ελεγκτή:

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Για το ξεπούλημα της παιδείας

Αναδημοσιεύουμε το εξής ενδιαφέρον άρθρο:

Του Χρήστου Κάτσικα

  Βλέποντας κανείς το ρημαδιό και το τέλμα που επικρατεί στην Ανώτατη Εκπαίδευση, μπορεί να θεωρήσει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν δουλεύει. Ωστόσο, άμα κοιτάμε το τυρί, χάνουμε τη φάκα. Γιατί μια προσεκτική παρατήρηση μπορεί να μας πείσει ότι το σύστημα στην πραγματικότητα δουλεύει!

  Κρατική πολιτική η υποχρηματοδότηση
  Η υποχρηματοδότηση, ο οικονομικός στραγγαλισμός, είναι κι αυτό, αλήθεια, μια πολιτική. Και, μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι είναι και μια αποτελεσματική πολιτική. Όταν αφήνεις κάτι να τελματώσει, εύκολα μπορείς, με επικοινωνιακές «τρίπλες», να υφάνεις την κατασκευή του κατηγορητηρίου ενάντια στο ίδιο το θύμα για το τέλμα στο οποίο έχει περιπέσει. Για να σκεφτούμε καλύτερα: Πώς μπορεί κάποιος να βγάλει από τη μέση ένα φυτό που θεωρεί ότι του πιάνει το χώρο; Μα με το να το αφήσει απότιστο, να ξεραθεί, να αχρηστευθεί. Πώς μπορεί κάποιος να πριμοδοτήσει την ιδιωτική εκπαίδευση; Μα αφήνοντας τη δημόσια εκπαίδευση σε τέλμα. Αυτό είναι για την ιδιωτική εκπαίδευση ένα δώρο από τα αποδυτήρια, πριν αρχίσει ο αγώνας.
  Ας το σκεφτούμε πιο καλά. Τι επιτυγχάνεται με την υποχρηματοδότηση; Τι πετυχαίνει η κυβέρνηση με το να μην καλύπτει ούτε τα αναλώσιμα υλικά των τμημάτων των Πανεπιστημίων και των ΑΤΕΙ ; τι κερδίζει με το να οδηγεί, π.χ, το ένα πανεπιστήμιο να αδυνατεί να πληρώσει ακόμη και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ (φως και τηλέφωνο), το άλλο να αδυνατεί να λειτουργήσει τις διοικητικές του υπηρεσίες, το τρίτο να μην έχει προσωπικό για τα μαθήματα των φοιτητών του;
  Πετυχαίνει μʼ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μια προσφέρει τροφή για κριτική στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, υποδαυλίζει το κλίμα της δυσαρέσκειας, και μέσα από την καλλιέργεια μιας γενικευμένης αβεβαιότητας φορτίζει την μπαταρία στις παραπλανητικές σειρήνες των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επιδέξια και αθόρυβα, με τη βοήθεια της συστηματικής προβολής των ηλεκτρονικών μας κουβερνάντων (ΜΜΕ), μετά από όλα αυτά όλος ο «προβληματισμός» που αναπτύσσεται μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα θεού» για να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων.
Από την άλλη, εξαναγκάζει τα τριτοβάθμια ιδρύματα «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» του «κατά Μπολόνια Ευαγγελίου», δηλαδή, να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους κρατώντας από τη μια το δίσκο του εράνου και από την άλλη το λιβανιστήρι. Σύμφωνα με τα στρατηγικά και «επιχειρηματικά» σχέδια του ΥΠΕΠΘ, η περιστολή της δημόσιας χρηματοδότησης θα δημιουργήσει συνθήκες «δημιουργικής ανασφάλειας» στα πανεπιστήμια και θα τα υποχρεώσει να εξορθολογήσουν τη διαχείρισή τους, περικόπτοντας δαπάνες και λειτουργικά έξοδα, και να στραφούν στην αγορά σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων (δίδακτρα, σύνδεση με επιχειρήσεις, μετατροπή σε επιχειρήσεις πώλησης υπηρεσιών). Να, όπως πριν από λίγα χρόνια στο Παρίσι, όπου το Πανεπιστήμιο του Ορσέ επινόησε λύσεις όπως η επιμήκυνση των χειμερινών διακοπών, προκειμένου να κάνει οικονομία στη θέρμανση ή όπως στα δημόσια πανεπιστήμια πολλών ευρωπαϊκών χωρών, της Αγγλίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας όπου επιβλήθηκαν δίδακτρα. Έτσι, το ένα γρανάζι «πιάνει» το άλλο!

Η κρίση ως ευκαιρία
  Πρόσφατα, η τέως Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου συναντήθηκε με τον υπουργό Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανώτατης Εκπαίδευσης της Πορτογαλίας κ. Χοσέ Μαριάνο Γκάγκο. Λίγο μετά τη συνάντηση ο υπουργός της γειτονικής χώρας, δήλωσε: «Η οικονομική κρίση είναι μια μοναδική ευκαιρία για αναμόρφωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Τα υπερβολικά πολλά ιδρύματα, το χαλαρό σύστημα διοίκησής τους, η απουσία ανεξάρτητης αξιολόγησης και πιστοποίησης των ΑΕΙ και της έρευνας είναι συνήθη φαινόμενα σε πολλά ΑΕΙ. Όμως, η επένδυση στην εκπαίδευση και την έρευνα είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη. Στην Πορτογαλία η χρηματοδότηση είναι κυρίως κρατική. Οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα που δεν ξεπερνούν το 13% των εσόδων των ΑΕΙ. Τα ΑΕΙ ενθαρρύνονται να προσελκύουν πόρους από άλλες πηγές (έρευνα, υπηρεσίες). Τα ΑΕΙ που προσελκύουν ανταγωνιστικούς πόρους πάνω από το 50% των συνολικών πόρων, αποκτούν μεγαλύτερη αυτονομία»
  Είναι σίγουρο! Σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα στην επόμενη τριετία, αν ευοδωθούν οι παραπάνω σχεδιασμοί, το Ελληνικό Πανεπιστήμιο θα επιβάλλει δίδακτρα. Και αυτά τα δίδακτρα δεν θα επιβληθούν τυπικά από «πάνω», κεντρικά, αλλά από την κάθε σχολή ξεχωριστά, στο πλαίσιο της «αυτοτέλειας», της «σύνδεσης με την κοινωνία και την οικονομία», της αλλαγής «χρηματοδοτικής κουλτούρας», της «απελευθέρωσης από τα δεσμά της δημόσιας χρηματοδότησης» και άλλων ζαχαρωμένων εκφράσεων που κάθε λίγο και λιγάκι «ξεφουρνίζει» το υπουργικό επιτελείο. Μαζί με την επιβολή διδάκτρων θα μειώσουν και τα χρόνια προπτυχιακών σπουδών. Γιατί αυτό προκρίνει η «διαδικασία της Μπολόνια», ο ΟΟΣΑ, το Διευθυντήριο. 
  Ωστόσο, ας μη βιάζεται το υπουργείο Παιδείας να υποδυθεί το ρόλο αυτού που «γελά καλά, επειδή γελά τελευταίος»…

Η εμπειρία
  Πριν περίπου δυόμιση χρόνια (Σεπτέμβριος 2010), σε ένα άρθρο στο ECONOMIST,  επισημαίνεται ότι τα πανεπιστημιακά δίδακτρα στις ΗΠΑ έχουν εδώ και χρόνια αυξηθεί ταχύτερα από την ικανότητα των Αμερικανών για να τα αποπληρώσουν. Την ίδια περίοδο, στην Wall Street Journal (9/8/2010) αποκαλύπτεται ότι τα σπουδαστικά δάνεια που εκκρεμούσαν ανέρχονταν συνολικά σε 829,785 δισεκατομμύρια δολάρια! Η αύξηση του χρέους στην εκπαίδευση παρομοιάζονταν με το μαγείρεμα ενός αστακού. "Η αύξηση στο σύνολο του χρέους των σπουδαστών συμβαίνει αργά αλλά σταθερά, έτσι ώστε όταν θα παρατηρήσετε ότι το νερό βράζει, είστε ήδη μαγειρεμένοι" υπογράμμιζε εύστοχα ο συντάκτης.
  Το πρόβλημα αυτό το συναντούμε βέβαια σε όλες τις χώρες που έχουν δίδακτρα (για παράδειγμα στη Ηνωμένο Βασίλειο). Ο λόγος για τον οποίο όλοι αυτοί οι νέοι και οι οικογένειές τους επένδυσαν ήταν προφανώς διότι είχαν πειστεί ότι η επένδυση θα απέδιδε, θα έβρισκαν δηλαδή μια δουλειά που θα τους επέτρεπε να ζουν και να αποπληρώσουν και το δάνειο. Αυτό όμως πλέον δεν υπάρχει, και η γενιά του σήμερα απλά θυσιάζεται, ώστε να δώσει χώρο σε μια γενιά πολύ πιο "κινεζοποιημένη".

Το γράφημα είναι από το Economist, και ασχολείται με την άνοδο των διδάκτρων στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.

Άτυπα "Δίδακτρα"
         Στο σημείο αυτό, ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα, οφείλουμε να κάνουμε μια επισήμανση. Χρόνια τώρα υπάρχει μια άτυπη μορφή διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο (στα μεταπτυχιακά έχουν γίνει πια θεσμός). Αναφερόμαστε στο κόστος σπουδών των πάνω από 100.000 φοιτητών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που φοιτούν εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας. Πρόσφατη έρευνα (2009/10) έχει δείξει ότι το κόστος σπουδών σε αυτή την περίπτωση κυμαίνονταν από 7- 10.000 ευρώ ετησίως μιας και οι φοιτητικές εστίες κάλυπταν μόνο το 9% των αναγκών και η σίτιση ήταν ανεπαρκής. Με τη μεθοδευμένη κατάρρευση, από το 2010 και μετά, του υπάρχοντος συστήματος στέγασης και σίτισης, το κόστος αυτό έχει αυξήσει τόσο τον αριθμό των φοιτητών που πλήττονται όσο και το κόστος διαβίωσης. Παράλληλα ήδη σχεδιάζεται η κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων στους φοιτητές καθώς στο "πακέτο Στουρνάρα", το υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται να κόβει ολόκληρη τη σχετική πίστωση, ύψους 34 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί στην ετήσια δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού για τη δωρεάν διάθεση πανεπιστημιακών συγγραμμάτων στους φοιτητές των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.


Ο Χρήστος Κάτσικας είναι μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου - Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης και Αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Καλλιθέας - Νέας Σμύρνης Μοσχάτου